ΚΥΠΡΟΣ ΑΣΠΡΗΣ – ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ ΑΥΡΙΟ…
Άραγε ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν θα πατήσει το κουμπί με τα πυρηνικά εναντίον χωρών του ΝΑΤΟ; Όλα είναι πιθανά σε αυτή την εποχή που ζούμε και μετά και
από την τρομοκρατική επίθεση που έγινε στη Μόσχα τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο επικίνδυνα. Άλλωστε η ανθρωπότητα έζησε ήδη κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο τον εφιάλτη των πυρηνικών στην Ιαπωνία. Ζούμε σε επικίνδυνους καιρούς, ζούμε σε περιόδους που δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει αύριο για την ανθρωπότητα λόγω των διαφόρων καταστάσεων που επικρατούν ανά το παγκόσμιο και εξελίσσονται συνεχώς, όπως είναι οι πόλεμοι, η οικονομική κρίση, οι απρόσμενες τρομοκρατικές ενέργειες, οι σεισμοί, οι κακοκαιρίες, οι καταστροφικοί άνεμοι, το τσουνάμι.
Οι άνθρωποι άλλα υπολογίζουν και άλλα έρχονται στη ζωή τους. Το ζούμε, το βιώνουμε από την αρχή της ζωή μας μέχρι το τέλος της ζωή μας. Ξεκινάμε οι περισσότεροι από το πρωί να πάμε στην εργασία μας ή κάπου αλλού και δεν ξέρουμε εάν θα επιστρέψουμε στο σπίτι μας ζωντανοί. Παρόλο που δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει αύριο, η πλειοψηφία από εμάς έχει λανθασμένο τρόπο σκέψης, έχουμε λάθος νοοτροπία, έχουμε λάθος κουλτούρα. Αδικούμε τον συνάνθρωπο μας για να μην θιγεί το συμφέρον μας και φυσικά και ο εγωισμός μας, λες και δεν υπάρχει Θεός που θα μας κρίνει όταν θα έρθει η ώρα μας. Τρώμε και πίνουμε με πάθος και αγαπάμε τα υλικά αγαθά μέχρι απληστίας. Φτάσαμε στο σημείο να υπηρετούμε το χρήμα αντί να μας υπηρετεί. Δεν πηγαίνουμε στην Εκκλησία για προσευχή και βρίσκουμε διάφορες προφάσεις ότι δεν μας “αρέσει” ο Ιερέας και δεν έχουμε χρόνο, ενώ αντιθέτως για τη διασκέδαση και τις υπερβολές έχουμε αρκετό χρόνο να ξοδεύουμε, να δίνουμε αρκετά χρήματα για να διασκεδάζουμε. Φτάνουμε στο σημείο να σκοτώνουμε, να αφαιρούμε την ίδια τη ζωή από το συνάνθρωπό μας λες και δεν υπάρχει ο Θεός που θα δώσουμε λόγο για τις πράξεις μας. Δεν μάθαμε και ούτε θέλουμε να μάθουμε να ζούμε με ταπείνωση, να λέμε ένα Δόξα σοι ο Θεός. Φτάσαμε στο σημείο να ζούμε μέσα στην αμαρτία και να ψηφίζονται νόμοι παράλογοι καταπατώντας το λόγο του Θεού. Όταν κάνουμε το λάθος να «σβήνουμε όλα τα φώτα» γύρω μας εκούσια δεν πρέπει να έχουμε παράπονο που ζούμε στο βαθύ σκοτάδι και βρισκόμαστε σε αδιέξοδα. Και όταν γίνει κάτι που επηρεάζει αρνητικά τη ζωή μας αναρωτιόμαστε που είναι ο Θεός και γιατί επιτρέπει να γίνονται αυτά τα γεγονότα εις βάρος μας…
Δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει αύριο. Παρόλα αυτά «Ζούμε σε μία εποχή, που ο θύτης έχει μεγαλύτερη αξία από το θύμα. Που το ψεύτικο, έχει μεγαλύτερη αποδοχή από το αληθινό. Που τα σούργελα, έχουν μεγαλύτερη πέραση από τους νοήμονες ανθρώπους. Και οι ρουφιάνοι, μεγαλύτερα κίνητρα από τους μπεσαλήδες και τους τίμιους. Εν ολίγοις…ζούμε στην εποχή της ξεφτίλας». Πολύ ορθά έγραψε τα πιο πάνω ο Μάνος Σαμοθρακής.
Άραγε οι πλειοψηφία των ανθρώπων ξέρει ότι η ανθρωπότητα οδηγείται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα στις επόμενες φάσεις του Γ.Π.Π.; Γιατί εάν γνωρίζει θα ήταν πιο κοντά στον Αληθινό Θεό και στους Αγίους. Άραγε οι πλειοψηφία των ανθρώπων έχει καταλάβει ότι έχουμε φύγει από το δρόμο του Θεού και ζούμε στην αμαρτία ;
Δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει αύριο για τον καθένα από εμάς· αυτό είναι σίγουρο. Ούτε για τον Ελληνισμό με τα μυαλά που έχουμε και με αυτούς που κυβερνούν τώρα τον Ελληνισμό. Βλέπουμε να καταρρέει η πατρίδα μας μέρα με τη μέρα αλλά μην θλίβεστε για αυτό που ζούμε, που βλέπουμε, γιατί είναι γραφτό να γίνει. Αλλιώς, πώς θα χωρίσει η ήρα από το σιτάρι; Να είμαστε αισιόδοξοι γιατί κοντεύει η ώρα των μεγάλων γεγονότων και να σκεφτούμε πόσοι Άγιοι θα ήθελαν να ζήσουν τούτη την εποχή για να ζήσουν και αυτοί την Αναλαμπή της Ορθοδοξίας μας. Κι εμείς οι άπιστοι έχουμε το φόβο μας που είναι να μην χάσουμε το καθημερινό καρβέλι και την καλοπέραση μας.
«Πού είναι ο Θεός σε τόσους θανάτους, αδικίες, καταστροφές, πολέμους; γιατί τα επιτρέπει όλα αυτά; Ρώτησαν κάποτε τον Μακαριστό Μητροπολίτη Σιατίστης Παύλο. Και εκείνος απάντησε με τον όμορφο γλαφυρό τρόπο του: μα φυσικά εκεί που τον βάλαμε, ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ!»
Κύπρος Ασπρής
Λευκωσία / Κύπρος
