ΚΥΑΝΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΣ : Γιατί ανησυχία για ένσημα, που δεν έχεις κι όχι για την σύνταξιν που έχεις;
Μεγαλώνοντας σε αυστηρώς επιστημονικό περιβάλον, ποτέ δεν φανταζόμουν την σημερινή μου αντιληπτικήν κατάστασιν. Ουδέποτε ανέμενα να ζω οικειοθελώς όσα κάποτε ειρωνευόμουν. Ποτέ μου δεν πίστευα ότι την αγράμματη πενθερά μου, μια “γυναικούλα” της Εκκλησίας, που με θαύμαζε για τις εξαιρετικές σχολικές μου γνώσεις θρησκευτικών,
θα την θαύμαζα τώρα μετά θάνατον, ως αγία σύγχρονη Ιώβ, που ουδέποτέ κακολόγησε κάποιον και για τίποτα δεν διαμαρτυρήθηκε στη ζωή της. Πιθανόν γιατί εκείνη βίωνε την Ορθοδοξία, ενώ εγώ γνωστικιστικώς αφομοίωσα μια ξερή γνώσιν θρησκευτικών, αγνοώντας τί είπε ο εκ των κορυφαίων θεολόγων του 20ου αιώνος π.Ιωάννης Ρωμανίδης :
«Άν η Ορθοδοξία ήταν αυτή που διδάσκουν τα νεοελληνικά εγχειρίδια, εγώ σήμερα θα ήμουν άθεος».
Δεν το αναφέρω για να δικαιολογηθώ αλλά αντιθέτως για να δικαιολογήσω όσους είναι ακόμα στην τότε δική μου κατάστασιν, ειρωνευόμενοι αυτό που σήμερα βιώνω, όπως αντιστοίχως το ειρωνευόμουν. Διότι τελικώς δεν είναι θέμα γνωσιακής ικανότητος αλλά ψυχικής διαθέσεως, επιβάλλοντας στον νου σου να θεωρήσει τις καταστάσεις από άλλη οπτική γωνία, πλέον εποπτική και τολμώ να πω πλέον επιστημονική κατά Σωκράτην. Είναι αυτό που η Ορθοδοξία ονομάζει “μετάνοια”, η οποία πόρρω απέχει της εννοίας, που οι πολλοί νομίζουν ως μετάνοια (κάτι σαν ντεμενάδες του Γεραπετρίτη στον Ερντογάν … οποία “φρικώδης” φρίκη!).
Ούτε το αναφέρω με έπαρσιν, ως προσωπικήν επιτυχίαν, αφού τα πάντα είναι Άνω δωρήματα («πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν φώτων» Ιακ.α’17) με στόχον την άσκησιν αυτών, ως το προσωπικόν τεστ (αγώνα ζωής) εκάστου και δια το οποίον θα κριθούμε από τον Χριστόν (~παραβολήν ταλάντων).
Αν η επανάστασις του Αρχαιοελληνισμού στην παγκόσμιον Ιστορία ήταν η ανάδειξις και επιβολή του πνευματικού στοιχείου επί του σωματικού, η διδασκαλία του Χριστού ήταν η ανάδειξις του ψυχικου στοιχείου και ο έλεγχός του επί σωματικού και πνευματικού στοιχείων. Οι ala Γεραπετρίτη ντεμενάδες ανήκουν στην θλιβερή σωματικήν/υλική σφαίρα λειτουργίας και υποτελείας του ανθρώπου, ενώ η Ορθόδοξος μετάνοια αναφέρεται στην ψυχική σφαίρα, που αποκαθιστά την πνευματική δυσλειτουργία και μέσω αυτής ή και απ’ευθείας επιδρά ριζικώς επί του σωματικού στοιχείου μας.
Επειδή ανέκαθεν προσπαθούσα να συμβαδίζει η θεωρία με την πράξιν, θα δώσω ένα παράδειγμα, το οποίον πιθανόν να απασχολεί πολλούς, ώστε να αναδειξω την σύνδεσιν θεωρίας-πράξεως :
Επανειλημμένως μου έχει μεταφερθεί η αγωνία ατόμων, τα οποία την περίοδον της επιβληθείσης (μην παραγνωρίζεται) οικονομικής κρίσεως, προκειμένου να καλύψουν τις βιοτικές ανάγκες τους, κατ’ ανάγκην εργάσθηκαν αρκετές φορές ή και διαρκώς ανασφάλιστα, με συνέπεια να λείπουν πολλά ένσημα και να προβληματίζονται εν όψει μεθαυριανού προβλήματος συντάξιοδοτήσεως. Σε μία περίπτωσιν μετά το πέρας Θείας Λειτουργίας συζητώ με ορθόδοξη κυρία, η οποία κυρία δείχνει να έχει λειτουργική ζωή, δηλαδή δεν δηλώνει απλώς ορθόδοξη αλλά έχει μυστηριακή ζωή. Αν και φρονώ να υπάρχει αρκετός χρόνος, την απασχολούσε έντονα το μελλοντικό πρόβλημα. Πιθανόν ορθώς δεδομένου ότι “των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν“.
Ας δούμε κάποιες πτυχές του θέματος :
■ Ποιός και πότε ασχολήθηκε με το θέμα της ασφαλιστικής καλύψεως του λαού, την εκτροπή του σκοπού της και της διαχειρίσεώς της; Πολύ βαθύ θέμα, οπότε θα επικεντρωθώ σε τρία σημεία για να μην κουράσω :
α) Πάντοτε, μετά από αλλαγές κυβερνήσεων, ακούγαμε τα επακόλουθα της αλλαγής διοικήσεων των ασφαλιστικών ταμείων. Κάποιοι χαρτογιακάδες, με “ένσημα και μόρια” της κομματικής οργανώσεως, ανελάμβαναν ΧΠ (~χωρίς προσόντα) την διαχείρησιν των αποταμιεύσεων του λαού (αυτό είναι ουσιαστικώς οι ασφαλιστικές εισφορές – υποχρεωτικές σαν τα μπόλια, ας μην ξεχνιόμαστε…) με πρώτη ενέργεια την ανακαίνισιν των γραφείων τους με κουρτίνες εισαγωγής από τους Παρισίους. Μάλιστα! Ο Χυτήρογλου έπεφτε λίγος για τους Λουδοβίκους της μίζας. Δεν τους έφθανε ο υπερβολικός μισθός (να μην ξεχνάμε : ΧΠ), απαιτούσαν και μίζα από ευρωπαϊκές κουρτίνες ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΩΣ. Αυτή ήταν η αίσθησις υπηρεσίας προς τον λαόν από τους πρώην καφετζήδες και λούστρους των κομματικών παραπηγμάτων. Να μην αγνοείται ότι και ο σημερινός πρωθυπΟΥργος, τον διαχειριστή ασφαλιστικού κεφαλαίου παρίστανε (χωρίς να αναφέρει αν το “πάτωσε”), ενώ είναι πασιφανές ότι ούτε για διαχείρισιν περιπτέρου δεν κάνει.
β) Πότε και πόσον διαμαρτυρήθηκαν οι ασφαλισμένοι για την ληστρική διαχείρισιν των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων δηλαδή για την περιουσία τους. Υπήρξαν “πλούσια” ταμεία, που τα αποθεματικά τους δεσμεύθηκαν υποχρεωτικώς επί δεκαετίες από το ανέκαθεν προδοτικό ελληνικό (παρα)κράτος με μηδενικόν επιτόκιο (!!!) καταλύοντας τον ορισμόν του αφαλιστικού ταμείου, του οποίου σκοπός είναι να “αυγατίζει” την περιουσία του προς χάριν των ασφαλισμένων του. Αλλά και προσφάτως συλλήθηκαν τα περιουσιακά των ταμείων κατά την εφαρμογή των μνημονίων, για να καλυφθούν (έτσι είπαν…αλλά δεν επέτρεψαν να πιστοποιηθεί) τα ελλείματα του κράτους, που οι ίδιοι πολιτικοί είχαν δημιουργήσει με την κλοπή του κρατικού χρήματος. Κάποιοι από αυτους ήρθαν μετά να νομοθετήσουν για την βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων, που οι ίδιοι είχαν πλήξει, απαιτούντες να θαυμάζονται ως σωτήρες.
γ) Πόσοι έχουν καταλάβει την δουλοποίησιν των ασφαλιστικών ταμείων στο διεθνές τραπεζικό σύστημα, αυτό που ελέγχει τα πάντα παγκοσμίως και νομοθετεί ασφαλιστικώς δια των υποταγμένων πολιτικών, ενώ διαχειρίζεται ληστρικώς τα αποθεματικά. Όταν λοιπόν θα καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα (όπως θα αναλύσω παρακάτω) απλώς τέρμα όλα, ούτε χρήμα, ούτε συντάξεις και οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι όσοι δεν πλήρωσαν εισφορές σε αυτούς που έπιναν το αίμα των λαών. Ας ανησυχήσουν οι συνταξιοδοτούμενοι και οι δυνάμενοι να συνταξιοδοτηθούν! Γι αυτό ρώτησα :
ΓΙΑΤΙ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΕΝΣΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΙΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ;
Κι αν κάποιοι νεώτεροι διαμαρτυρηθούν ότι φταίνε οι παλαιότεροι (οι γονείς τους) θα τους πω :
«Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα», με την υπόσχεσιν να το αποδείξω αργότερα.
■ Γιατί θα καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα :
Σχεδόν όλοι οι διάσημοι οικονομικοί αναλυτές το πιστεύουν, ασχέτως αν κάποιοι αδυνατούν να το εκφράσουν. Είδαμε πρόσφατα τον διάσημο επενδυτή και σύμβουλο επενδύσεων Robert Kiyosaki να εκφράζει τον τρόμον του εν όψει ακραίων καταστάσεων αλλά και τον Nouriel Roubini, εκ των διασημοτέρων οικονομολόγων, που κάθε κουβέντα του μελετάται ως ευαγγέλιον, να τρέμει από τα τρέχοντα οικονομικά τεκταινόμενα. Όλοι έντρομοι ενόψει του σκασίματος της “φούσκας” των $313τρις (www.triklopodia.gr/έρχεται-αρμαγεδδών-σκάει-η-φούσκα-τ/ ), που η θεραπεία του θα φέρει οικονομικό σοκ.
Αυτά για τους μη μυημένους (δεν εννοώ στα οικονομικά θέματα) γιατί όσοι τα έχουν ερευνήσει κατανοούν ότι οι ίδιοι που έστησαν το οικονομικό σύστημα θα το “καταρρεύσουν”, ώστε να επιτύχουν τον πρωτεύοντα στόχον, που δεν είναι άλλος από την “ανθρωπίνη καταδυνάστευσιν” και απώλεια, δηλαδή τον αρχέγονον στόχον του διαβόλου.
Δεν θα αναφέρω τα τετριμμένα των Πρωτοκόλλων της Σιών αλλά θα πρωτοτυπήσω αναφέροντας τις βασικές στρατηγικές της Σχολής της Φραγκφούρτης (παρακλαδιού των σιωνιστών, για την κατάκτησιν του δυτικού πολιτισμού) από την δεκαετία του 30, που εντελώς … τυχαίως συμβαίνουν σήμερα ;
«Θα κάνουμε την Δύση τόσο διεφθαρμένη που θα βρωμάει», ως εξής
- Δημιουργία αδικημάτων “ρατσισμού”
- Συνεχής αλλαγή για να δημιουργηθεί σύγχυσις
- Διδασκαλία sex κι ομοφυλοφιλίας στα παιδιά
- Υπονόμευσις σχολείων κι εξουσίας του εκπαιδευτικού
- Τεράστια μετανάστευσις για να καταστραφεί η ταυτότητα
- Προώθησις υπερβολικής καταναλώσεως οινοπνεύματος
- Άδειασμα των εκκλησιών ειδικά ορθοδόξων
- Αναξιόπιστο νομικό σύστημα με προκατάληψιν σε βάρος των θυμάτων της εγκληματικότας
- Εξάρτησις από τα κρατικά επιδόματα
- Έλεγχος κι αποχαύνωσις από τα μέσα μαζικής ενημερώσεως
- Ενθάρρυνσις διαλύσεως της οικογένειας
ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ΘΑ ΤΟ “ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΟΥΝ” ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΓΝΩΣΤΗ ΑΠΕΙΛΗ “ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΑΣ, ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΤΕ ΟΤΙ ΣΑΣ ΕΠΙΤΑΣΣΟΜΕ”.
ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΑΣ, μας είπαν μετά τους Δίδυμους Πύργους, αλλά δεν είδαμε να βελτιωθεί η παγκοσμία ασφάλεια εδώ και 20 έτη!
ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΑΣ, μας είπαν για το μπόλιασμα, αλλά είδαμε να εκτοξεύονται οι θάνατοι από παρενέργειες!
Τώρα τα τσιράκια του WEF (Schwab, Harari) προσθέτουν στο καλό μας και ότι θα είμαστε ευτυχισμένοι ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ… και οι σανοφάγοι λαοί είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα για το τίποτα, ακόμα και την ψυχή τους! Καλά δεν άκουσαν ποτέ περί Faust του Goethe;
■ Πολύ πλάτυασε το θέμα, θα πουν κάποιοι, δυστυχώς όμως χρονίζοντα παγκόσμια θέματα δεν αναλύονται με τρεις κουβέντες. Μαθαίναμε τα παιδάκια μας, όσοι τύγχαμε γονείς, να μην παίρνουν καραμελίτσες από αγνώστους, όμως δυστυχώς η ανθρωπότητα από μία “καραμελίτσα” κατρακύλησε στο χάος. Όταν ο διάβολος έθεσε ένα φιλοσοφικό θέμα στους Πρωτοπλάστους και τους παρακίνησε να προσδιορίσουν μόνοι την ύπαρξίν τους, να αποκτήσουν την “ελευθερία” τους, τρώγοντες τον καρπόν της “γνώσεως” και να γίνουν θεοί χωρίς θεόν, το μόνο που κατάφεραν είναι να αντιληφθούν ότι είναι γυμνοί! Όπως το γράφω, η νοητική τους κατάστασις (χωρίς Θεόν), ΤΟΥΣ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΜΟΝΟΝ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΓΥΜΝΟΙ ΚΑΙ ΚΕΝΟΙ, “κουφιοκεφαλάκηδες” με απλά λόγια. Ορίστε η τεκμηρίωσις που υποσχέθηκα προηγουμένως περί αμαρτιών γονέων. Την αποστασία των Προπατόρων και το ψεύδος, του άρχοντος του ψεύδους, υφιστάμεθα εδώ και χιλιετίες, ως σήμερα. Τότε με καραμελίτσα την “γνώσιν”, στις μέρες μας με υποσχέσεις των υποτακτικών του περί “ασφαλείας”, “υγείας”, “ευτυχίας” και τσιπαρισμένου “υπερανθρώπου”. Θα γίνετε Batman τρώγοντας αλεύρι από κελύφη νυχτερίδων και Spiderman τρώγοντας pate από συκώτι αράχνης. Δεν μας έφθαναν τόσα έτη τα γλυκαντικά από περιττώματα μύγας, εμπλουτιζουν το menu. Ξεχάστε το “Adam & Eve” και αρχίστε το “Adam & Steve” και το “mAdam & Eve”! Το τραγικό είναι ότι πολλοί τα πιστεύουν μέ άκρατη ηλιθιότητα. Πόσον ταλαίπωροι…
■ ΠΟΙΑ Η ΑΜΥΝΑ;
Ο αρχαίος Έλλην με την ανάπτυξιν της Φιλοσοφίας, δεν “έτρωγε αμάσητον σανόν”. Μηρύκαζε τις έννοιες κι αν κάποιος πήγαινε στον Σωκράτη να του πει ότι φόρεσε μάσκα από κοινό πανί (από ξεσκονόπανο ας πούμε για να μην αναφέρω κάτι χειρότερο) ο μέγας σοφός θα ερωτούσε : “από πότε επιβάλλεται κάτι, που δεν έχει προδιαγραφές;” (πολύ μπροστά ο σοφός!). Αν του έλεγαν περί του mrna εμβoλίου θα ερωτούσε : “από πότε η γονιδιακή θεραπεία (όπως ομολόγησε ο εφευρέτης του mrna Robert Malone) μετονομάσθη εμβoλιον;” Αυτή ήταν η Ελληνική σοφία, να ελέγχουν το σκεπτικό και να “μην αγοράζουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες” ενώ ο νεοέλλην, ειδικώς μετά το 1821 ασπάσθηκε την ευρωπαϊκή κενολογία (υπόσχομαι άρθρο για αυτό το θέμα). Άλλωστε ο Αριστοτέλης ανέπτυξε την (αργότερον ονομασθείσα) Λογικήν, στο έργο του “Περί σοφιστικών ελέγχων”, για να μην τους παραπλανούν οι τότε σοφιστές, πρόγονοι των σημερινών πολιτικών. Από τότε η ιστορία της παραπλανήσεως πάει “σχοινί-κορδόνι” και ο Γκαίμπελς έχει ξεπεραστεί κατά πολύ..
Οι αρχαίοι ξεκινούσαν από τον ορισμόν κάθε εννοίας και θα ρωτούσαν πως ορίζονται οι υποσχόμενες έννοιες ασφάλεια, υγεία, ευτυχία, σουπερ-chip-ανθρωπισμός μας και ποιός ο λόγος παραχωρήσεως της ελευθερίας μας σε ατομικό και εθνικό επίπεδον. Οι νεοέλληνες με μια “καραμελίτσα”, ένα διακοποδάνειο, μία δημοσία θέσιν είτε ένα pass, pass (pass για να pass στον αγύριστο) παραχωρούν ακόμη και την σεξουαλική τους ταυτότητα. Αλλά θα αναρωτηθεί κάποιος, αν η ιδεολογική τοποθέτησις είναι η άμυνα, σε πρακτικόν επίπεδον τί γίνεται;
■ Η ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΑΜΥΝΑ
Αν ο Αρχαιοελληνισμος είχε στόχον το ιδεατόν, το κατά Αριστοτέλην «καλός κ’αγαθός» (αυτές οι έννοιες είναι υποκειμενικές άρα ο καθείς τις εκτιμά διαφορετικώς), ο ερχομός του Ιησού Χριστού έδωσε το απόλυτο πρότυπον : «μιμηταί μου γίνεσθε»! (Α’Κορ.ια’1). Μα μιμητής ενός Θεανθρώπου; Ναι, ναι, ναι! Καθότι μόνος ουδείς δύναται αλλά κατά Χάριν Χριστού και βάσει της προσπαθείας εκάστου όλα (τα καλά) γίνονται και όλα τα κακά “ξεγίνονται” («ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τίς ἄρα δύναται σωθῆναι; ἐμβλέψας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι» Ματθ.ιθ’25-26).
Η αρχική σκέψις λοιπόν, επί της οποίας εκκινεί κάθε λογισμός μας, αν είναι ο Λόγος του Χριστού, λέγεται Μετάνοια. Αυτό το “έχει ο Θεός”, που κάποτε με εκνεύριζε να το ακούω από τους γεροντότερους! Θυμάμαι την μακαρίτισσα πενθερά μου, που σε κάθε τι έλεγε “ξέρει ο Θεός, έχει ο Θεός” και αγανακτούσα αφόρητα, ευτυχώς από μέσα μου. Σήμερα νοιώθω φρίκη για τον τότε εαυτό μου, χωρίς να ισχυρίζομαι ότι κάνω σήμερα ένα κλάσμα εκείνης.
Εδώ έγκειται η απόλυτος άμυνα. Ο μάρτυς Χριστού απειλούμενος για την ζωή του, δεν ενέδιδε, διότι ΓΝΩΡΙΖΕ ΚΑΛΩΣ ότι σκοπός του ήταν να γίνει μιμητής Χριστού, ο οποίος έπαθε και σταυρώθηκε προς σωτηρία μας. Οι αγωνιστές του 1821, ομολόγησαν «Για του Xριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία» και «Είναι θέλημα Θεού. Είναι κοντά μας και βοηθάει, γιατί πολεμάμε για την πίστη μας, για την πατρίδα μας, για τους γέρους γονιούς, για τα αδύνατα παιδιά μας, για την ζωή μας, την λευτεριά μας… Και όταν ο δίκαιος Θεός μας βοηθάει ποιος εχθρός ημπορεί να μας κάνει καλά…;» (Θ.Κολοκοτρώνης). Ακόμη και αν θανατώνονταν, δεν του απασχολούσε, αφού εγνώριζαν πού θα πάνε, όπως και οι αρχαίοι μας πρόγονοι, που δεν γνώριζαν Χριστόν, αλλά ήταν σίγουροι για τα Ηλύσια Πεδία και τις νήσους των Μακάρων, που κατέληγαν οι μάκαρες, οι «κείνων ρήματι πειθόμενοι», αυτοί που έκαναν αγίαν υπακοήν στο κοινό καλό (και όχι υπακοή σε διαβολο-ιερατεία, τότε ή σήμερα) και άνευ φόβου κραύγαζαν «μολών, λαβέ», πολεμώντας υπό νέφους βελών.
Καταλάβατε τί θα πει Μετάνοια; Να εξαρτάς τα πάντα από τον Χριστόν! Όταν όμως σου μπει ο φόβος, ο οποίος είναι ανάρμοστος προς τον Χριστόν, τότε “πέφτεις” σε λάθη, διότι η σκέψις σου μολύνθηκε. «Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ» (Ματθ.ς’24). Εκεί πάλιν ο Χριστός σου δίνει την λύσιν, μετάνοια και πάλιν, διόρθωσις. Πέφτεις και σηκώνεσαι, ξαναπέφτεις και ξανασηκώνεσαι, κατηχούν οι Άγιοί μας.
Όπως έλεγε ο Όσιος Παϊσιος «Η μετάνοια είναι ένα εργόχειρο που δεν τελειώνει ποτέ… κι όταν είναι πύρινη, μπορεί να αποκαταστήσει κάθε απώλεια. … Ο καρδιακός πόνος και ο εσωτερικός αναστεναγμός είναι τα εσωτερικά δάκρυα, που είναι ανώτερα από τα εξωτερικά» ο δε Άγιος Νήφων διευκρίνησε ότι «ο Θεός δεν κρίνει τον χριστιανό επειδή αμαρτάνει, αλλά επειδή δεν μετανοεί», ουσιαστικώς ότι μη μετανοών, δεν αποδέχεται την Πατρικήν Αγάπη και Παντοδυναμία Του, ώστε να τελειώσει τον άνθρωπον, θεώνοντάς τον κατά Χάριν.
■ Μέσα από το θέμα των ενσήμων και των συντάξεων, προσπάθησα να δώσω ένα πρακτικό παράδειγμα Μετανοίας. Προσοχή στην διαφορά από την “μεταμέλεια”, που αφορά εφαρμογή σε ένα ή λίγα θέματα. Θα μεταμεληθείς, που σκότωσες κάποιον αλλά δεν αλλάζεις το όλο σκεπτικό σου έναντι της ζωής, που είναι η Μετάνοια. Αντί να ανησυχούμε αν δεν έχομε τα απαιτούμενα ένσημα ή αν δεν θα έχομε την σύνταξιν αύριο (που επί έτη και με ιδρώτα προπληρώθηκαν) ας αναρωτηθούμε : γιατί δώσαμε στους εργάτες της ανομίας δικαιώματα; Κι αν μας απειλούν ότι δεν θα έχομε τίποτε, γιατί ανησυχούμε αν έχομεν τον Χριστόν, αφού από Αυτόν ελέγχονται τα πάντα; Αυτό είπε ο άγιος κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας, στο πρώτο διάγγελμα προς τον Ελληνικόν λαόν : «ει ο Θεός μεθ’ημών, τίς καθ’ημών;». Αυτή είναι η απόλυτος αρχή της Μετανοίας και τέλος της η μή ανησυχία για τίποτε, πιστεύοντας ότι τα πάντα από τον Χριστόν ελέγχονται και παραχωρούνται προς άσκησιν τελειώσεως (βελτιώσεως) κατά την απόλυτον Κρίσιν Του και όχι την ασθενή και βλαμμένη υποκειμενική κρίσιν μας. Μετάνοια και πίστις συμβαδίζουν.
Κανονικώς για να ξεπλυθεί από πάνω μας η τρομερά ύβρις της δολοφονίας του Κυβερνήτου και του απηνούς διωγμού των ηρωικών πατέρων και μητέρων του νέου Ελληνικού Γένους, οφείλαμε κάθε Κυριακή να τελούμε μνημόσυνον γι αυτούς, που με την θυσία τους μας αναγέννησαν ως Γένος, εις το όνομα του Ιησού Χριστού. Αν ο Χριστός ανέστησε τον τετραήμερον Λάζαρον, αυτοί οι “άγιοι” ανέστησαν ένα τετρακοσίων ετών κεκοιμημένον Γένος! Και εμείς αναρωτιόμαστε για τα χάλια μας, όταν αδυνατούμε να τους μιμηθούμε, πόσο μάλλον τον Χριστόν, ως οφείλομε.
■ Πολλοί “δήθεν” αρχαιοελληνιστές, επιμένουν στο «συν Αθηνά και χείρα κίνει», προτρέποντες “να πάρουμε τα άρματα”. Θα τους ρωτήσω αν κάνουν τον Σταυρόν τους. Από εκεί αρχίζεις να κινείς την χείρα σου. Πριν την μάχη ο Κολοκοτρώνης με τα παλληκάρια του διάβαζαν τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου. Μάχη ο Κολοκοτρώνης δεν έχασε ποτέ! Αλλά οι “δικοί μας” τον καταδίκασαν δις εις θάνατον! Ο Μακρυγιάννης με καταλαβωμένο κορμί έκανε 3.000 μετάνοιες την ημέρα! Από εκεί ξεκινούσαν την “Μετάνοια” φορτίζοντες την θεϊκή μπαταρία τους και φυσικά με την Θείαν Ευχαριστίαν, που ακολουθούσε την μάχη, ως Ευχαριστία προς τον Κύριον! Οπότε μήπως το «συν Αθηνά και χείρα κίνει» πρέπει να γίνει «σην ψυχήν, Θεόν συγκίνει»; (με την ψυχήν σου συγκίνησε τον Θεόν).
Τα αναφέρω γιατί αύριον, όταν οι παγκοσμιοποιητές (διάβαζε διαβολιστές) πραγματοποιήσουν τις απειλές τους, καταστρέφοντες τα πάντα και ευρεθούμε σε καμμένη γη, ακόμη και χωρίς νερό και τροφή, ο Κύριος θα είναι εκεί προς βοήθειάν, αρκεί να Τον καλέσουμε! Αυτός, ως ο Πατήρ των ασώτων, με πατρική προσμονή και αγάπη θα αναμένει την επιστροφή μας εν μετανοία, όμως εμείς με τί βλέμμα θα τον αντικρύσομε; Θα Του πούμε διψάμε και πεινάμε και θα μας δώσει όσα χρειαζόμαστε. Σαράντα έτη τάιζε τους εβραίους στην έρημον με μάννα και ορτύκια εξ Ουρανού. Δεν έχει πρόβλημα να κάνει όποιο θαύμα απαιτείται. Αλλά αν μας ρωτήσει :
«Γιατί παιδάκια μου φθάσατε σε αυτό το χάλι; αν πηγαίνατε την Κυριακή να ευχαριστήσετε, να λειτουργηθείτε και προσευχόσασταν όπως τα λόγια της Θείας Λειτουργίας λένε :
“Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης καὶ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν καὶ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου καὶ τῶν μετὰ πίστεως, εὐλαβείας καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν …
Ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης, πάσης πόλεως καὶ χώρας καὶ τῶν πίστει οἰκούντων ἐν αὐταῖς, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὑπὲρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς, καὶ καιρῶν εἰρηνικῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὑπὲρ πλεόντων, ὁδοιπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αἰχμαλώτων καὶ τῆς σωτηρίας αὐτῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὑπὲρ τοῦ ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου καὶ ἀνάγκης, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν“
αν προσευχόσασταν στην Μητέρα Μου όπως ο Κολοκοτρώνης και τα παληκάρια του,
αν νηστεύατε όπως ο Καραϊσκάκης με τους αγωνιστές του,
αν δείχνατε σεβασμόν ένα μικρό κλάσμα του Μακρυγιάννη κι
αν μνημονεύατε τους προγόνους και τους κεκοιμημένους σας με μνημόσυνα και σαρανταλείτουργα,
ΟΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΔΕΝ ΔΙΔΑΧΘΗΚΑΤΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΣΑΣ;
Αν δεν δείξατε σεβασμόν σε αυτούς, που ΕΓΩ σας παραχώρησα, πώς δείχνετε σε Εμένα την αγάπη σας;
Όπως οι εβραίοι, που σκότωναν τους προφήτες Μου;
Ακόμα να καταλάβετε ότι από Εμένα εξαρτώνται τα πάντα;»
Εκεί λοιπόν τί θα απαντούσαμε; Να ανοίξει η γη να μας καταπιεί, που σπαταλήσαμε την ζωή μας με φόβον των σατανιστών αντί να τους στείλουμε στο αφεντικό τους. Ή μάλλον ακόμη καλύτερα αν τους δείχναμε τον Ορθόν Δρόμον!
Ο “άγιος” Καποδίστριας τα είπε όλα : «ει ο Θεός μεθ’ημών, μη νοιάζεσσθε για ένσημα, συντάξεις, νερό, τροφή». Εκείνος τα δίνει όλα και πολλά περισσότερα. Πόσα περισσότερα; Θα αξιώσει όσους Τον πιστεύουν να δουν τα περισσότερα θαύματα συγκεντρωμένα, να ζήσουν την Απόλυτον Παντοδυναμια Του, να δουν ότι δίνει την λύσιν όχι στο παρά πέντε αλλά και στο συν 33, όπως 33 ώρες μετά τον “θάνατόν” Του αναστήθηκε, ανασταίνοντας και όλους τους μετανοημένους κεκοιμημένους, «θανάτω θάνατον πατήσας»! Πόσα περισσότερα γυρεύετε;
Καλήν Ανάστασιν (ναι από τώρα) των ψυχών μας και της Πατρίδος
«Η Ελλάς προώρισται να ζήση και θα ζήση» αλλά εν Αγίω Πνεύματι!
«Ασκός κλυδωνιζόμενος, μηδέποτε βυθιζόμενος», χάριν του Χριστού!
Γι αυτό αρχίστε το έργον της Μετανοίας, κάντε όσα βηματάκια μπορείτε και τα λοιπά συμπληρώνει ο Κύριος!
Άντε, έστω και την 11η ώρα με την ίδια ανταμοιβή, όπως στην παραβολήν των εργατων του αμπελώνος Του!
υγ—θα έχει πολλά “ευτράπελα” το “γύρισμα” των καταστάσεων. Τότε να δείτε τους σημερινούς έχοντες και κατέχοντες, όταν θα τα ζητήσουν από τις εξαχνωμένες (διάβαζε καμμένες) τράπεζες. Όταν με απόγνωσιν θα παραπονεθούν στο σκοτεινό αφεντικό τους, που θα τους αποδείξει τον διαλαλούμενον και επαιρόμενον λοατκισμό τους. Διότι ως γνωστόν “δουλειά δεν είχε ο διάβολος, γ… τα παιδιά του”. Συμβουλή : μακρυά από το θειάφι των Σοδόμων!
Μία σημαντική παρατήρησις : Ο Χριστός παρέχει τα πάντα αλλά δεν καθόμαστε, δεν τεμπελιάζομε, εργαζόμαστε, κινούμε τας χείρας μας αλλά χωρίς ανησυχία για το τελικό αποτέλεσμα, αφού Εκεινος ελέγχει τα πάντα και μας τα παρέχει ως άσκησιν τελειώσεως για να μας καταστήσει παρεστηκότες του Αιωνίου Θρόνου Του, όπως έχει ήδη τους Αγγέλους και τους Αγίους. Ζήσε λοιπόν όχι το θλιβερό τηλεοπτικό Survivor αλλά το ατελεύτητο Survivor της Θείας Χάριτος!
Όπως είπε ο Αισχύλος «Όλοι βρισκόμαστε στο θέατρο της ζωής. Αν μείνουμε θεατές θα πληρώσουμε. Αν πάρουμε μέρος στη παράσταση θα πληρωθούμε». Ας λάβουμε μέρος λοιπόν εν μετανοία, να αντιλαμβανόμαστε “πού πατάμε”, με Ποίου το μέρος είμαστε, ποιός ο σκοπός μας, ώστε να αμειφθούμε αιωνίως.
Ένα σχετικό video : https://www.brighteon.com/05d98bf3-b6b2-49f8-b81a-5d27d057e04b
