Ελισάβετ Νικολάου : Ιεραποστολή στην Άγ….η
Σε ένα πολύ μικρό χωριό της Φθιώτιδας πέρυσι το καλοκαίρι μια ομάδα ανθρώπων προσέφερε δωρεάν την Αλήθεια σε κάθε σπίτι. Εξάλλου, «Δωρεάν λάβατε, δωρεάν δότε»… σύμφωνα με τον Ιησού Χριστό.
Με πλήθος βιβλίων της Καινής Διαθήκης, συνταγμένης στα νέα ελληνικά περιφερόταν από δρομάκι σε δρομάκι δίδοντας σε κάθε σπίτι από έναν «χρυσό οδηγό».
Υπήρχαν άνθρωποι που δέχτηκαν με θεία κατάνυξη αυτό το Δώρο.
Άλλοι στις πόρτες το βρήκαν ακουμπισμένο σαν γράμμα, «γράμμα ζωής», κι άλλοι καχύποπτοι για αυτή την προσφορά δεν την δέχτηκαν. Κι όμως, κάποιοι τούς πέρασαν για απατεώνες και στάθηκαν καχύποπτοι.
Τι διαφορά έχουμε εμείς σήμερα από τους ανθρώπους που κραύγαζαν να σταυρωθεί ο Ιησούς; Αυτοί που κάποτε αρνήθηκαν την θεϊκή Του υπόσταση, σήμερα, οι διάδοχοι αυτών έρχονται να Τον αρνηθούν και πάλι…
Πράγματι γινόμαστε όλο ένα και πιο φιλύποπτοι και πολλές φορές όχι αδίκως, αλλά όταν ο ίδιος ο Κύριος έρχεται να μας βγάλει από την λάσπη της ατιμίας, να μας σκεπάσει ωσάν αλεξιβρόχιον από την καταιγίδα των παθών και σαν ασπίδα να μας προστατεύσει από τα βέλη του πονηρού, δεν πρέπει να Τον αγνοούμε.
Κατά καιρούς από το μικρό αυτό χωριό έχουν περάσει κι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται ως μάρτυρες του Ιεχωβά.
Βλέπουμε δηλαδή πως ναι μεν δουλεύει ο διάβολος -όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος-, αλλά δουλεύει κι ο Θεός.
Πάλι νιώσαμε το χάδι του Χριστού… Μας φώναξε και μας φωνάζει «είμαι ΕΔΩ».
Αγαπητοί και αγαπητές μου, λοιπόν, η ύπαρξη του Θεού στις ζωές μας είναι πάντα τόσο διακριτική, τόσο ευγενική γιατί δεν θέλει να μας τρομάζει.
