Ελισάβετ Νικολάου : « Η ομορφιά δεν είναι το παν »

Ο σημερινός άνθρωπος βρίσκεται μακριά από αξίες.

Μέλημά μας είναι το πώς θα φαινόμαστε πιο λαμπεροί, το πώς – θα έχουμε την ψευδαίσθηση

– ότι εντυπωσιάζουμε με την εξωτερική μας εμφάνιση και το πώς θα φαίνεται – δεν θα ισχύει – ότι έχουμε ένα μορφωτικό επίπεδο.

Όλα στο φαίνεσθαι.

Τίποτα δεν έχει μείνει για το είναι.

Κάθε μέρα και πιο απατηλοί, κάθε μέρα η καρδιά σκληραίνει πιότερο και οι ευαισθησίες παγώνουν, με αποτέλεσμα η ηθικότητα – ωσάν άλλη Ιφιγένεια – να θυσιάζεται στο βωμό της σάρκας.

Αλλά ποιος θα έρθει για να σώσει και να περισώσει την ηθική μας ατασθαλία τελευταία στιγμή -ωσάν «θέα» Άρτεμις- και να μας προσφέρει μια χείρα βοηθείας από τον βωμό της αιώνιας καταδίκης;

Ας ελπίζουμε σε Έναν…

Δυστυχώς δεν έχει μείνει χώρος για πνευματική φροντίδα. Μας νοιάζει μόνον η φροντίδα της σάρκας. Αυτή φθείρεται, ναι φθείρεται, κι όσο την φροντίζουμε βυθίζεται στην «αιώνια απουσία» μαζί με την ψυχή.

Απευθυνόμενη στις γυναίκες κυρίως, αλλά και στους άνδρες, προτρέπω στην περιορισμένη έως και μηδενική χρήση, εάν είναι δυνατόν, των καλλυντικών. Το σώμα και το πρόσωπο με τα διάφορα χρώματα και τις κρέμες «ομορφιάς» παραμορφώνεται. Εξάλλου όπως μας λέει και ο Αίσωπος σε έναν μύθο του, «η ομορφιά δεν είναι το παν».

Ό,τι θαυμάζουμε μπορεί να μας προδώσει κι ότι ψέγουμε μπορεί να σταθεί η σωτηρία μας.