BAS_4 : Τί να κάνουμε για να ΜΗΝ σωθούμε (νηστεία-προσευχή & ελεύθερες σχέσεις)
Αν στο προηγούμενο άρθρο έγραφα για την αγραμματοσύνη, που βαράει κόκκινο, εδώ θα μιλήσω για την παντελή έλλειψη διάθεσης να μάθουμε και πράξουμε ακόμα και τα απλούστατα.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΤΙΤΛΟ : ΜΗΝ ΚΑΝΟΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΩΘΟΥΜΕ, ΜΕΝΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ !!! Δεν σας κοροϊδεύω, έτσι κάνουν οι περισσότεροι!
- Όλοι έχουμε αναδειχθεί σε υπέρτατους κριτές θεωρώντας εξασφαλισμένη την θετική Κρίση του Κυρίου για μας, παράλληλα όμως την αρνητική για τον γείτονα. Στο μεταξύ δεν έχουμε ανοίξει ούτε μια φορά το Ευαγγέλιο, αλλά θεωρούμε ότι είμαστε εντάξει.
ΠΟΙΟΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΜΕ; ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ…
Πώς θα σωθούμε αν δεν ξέρουμε ποιά είναι τα κριτήρια σωτηρίας;
Για να το πω εντελώς κατανοητά : για πρόκριση σε αγώνες στίβου λέει το όριο πρόκρισης είναι π.χ. 7.5m στο μήκος. Ξέρεις ότι πρέπει να πηδήξεις τουλάχιστον 7.5m για να προκριθείς. Αν λοιπόν δεν ξέρεις το όριο πρόκρισης, πώς λες ότι προκρίνεσαι (σώζεσαι);
Τα κριτήρια πρόκρισης είναι γραμμένα στα Ευαγγέλια και τα λοιπά βιβλία της Αγίας Γραφής. Όλα τα έχει πει ο Χριστός. Επειδή δε κάποιοι επικαλούνται ότι δεν τα καταλαβαίνουν (σαν τον προφύτη, που όλο αναμασούσε ότι δεν μπορεί να καταλάβει την Αγάπη του Θεού στην ΠΔ), μας έδωσε και τις ερμηνείες αυτών από φωτισμένους γέροντες και Αγίους, όπως π.χ. τον Ιερό Χρυσόστομο.
Προσέξτε το κατάντημά μας :
α) Δεν έχουμε διαβάσει το Ευαγγέλιο (εξαιρώ ελάχιστους).
β) Δεν έχουμε πάει σε Θεία Λειτουργία, να το ακούσουμε, ειδικά την Κυριακή, που μοιράζεται και το Φυλλάδιο Φωνή Κυρίου (εδώ η ηλεκτρονική διεύθυνση αν σας βολεύει https://apostoliki-diakonia.gr/gr_main/fk/fk.asp ) ή κάνει κήρυγμα ο ιερεύς, οπότε τί κάνουμε; Απλά αντικαθιστούμε τον Θείον Λόγον με το εγώ μας … καθαρά ειδωλολατρικό για να μην πω επανάληψη του προπατορικού αμαρτήματος, φάγαμε τον (διαβολικόν) καρπόν της γνώσης και γίναμε θεοί (της διαβολιάς).
Αν όμως είχαμε προσέξει τί λέει ο Χριστός «…Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ’ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν» (Μαρκ.η;34-35) θα ξέραμε ότι πρέπει να βάλουμε το “εγώ” μας στην άκρη, που δεν το κάνουμε, ΟΠΟΤΕ ΝΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ…
- Η συζητήσεις περί νηστείας και ότι δεν μίλησε ο Χριστός περί νηστείας κρύβουν τις πιο σχιζοφρενικές απόψεις. Νομίζω ότι υπάρχουν γύρω στις 40 ευαγγελικές αναφορές περί νηστείας, αλλά άν δεν έχουμε ανοίξει το Ευαγγέλιο, πώς να το μάθουμε; Οπότε κάνουμε ότι μας πει ο/η κολλητός ή η μαμά μας (κλασσική αιτία απωλείας). Στην αρχή-αρχή της δράσης Του επί γης ο Χριστός, αμέσως μετά την βάπτισή, πήγε στην έρημο και νήστεψε 40 ημέρες, πριν πειρασθεί από τον διάβολο. Αλλά και στην παραβολή του σεληνιαζόμενου νέου (Μαρκ.θ;17-31) μας αποκαλεί ο Χριστός “γενεά απίστων” γιατί δεν νηστεύουμε και δεν προσευχόμαστε για να υπερνικήσουμε τους πειρασμούς και να προκριθούμε στην αιώνια ζωή. «…Ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;…Τοῦτο τὸ γένος (των δαιμόνων) ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ» (Μαρκ.θ;19,29).
Ας δούμε όμως και την προσευχή : Παρουσιάστηκε ο Χριστός εκτος άλλων στην αγιασμένη γερόντισσα Λαμπρινή Βέτσιου και παραπονέθηκε ότι ούτε καν 10 λεπτά προσευχής δεν του αφιερώνουμε. Από άξιους γεροντάδες έχω ακούσει ότι τουλάχιστον θα έπρεπε καθημερινά να διαβάζουμε τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου (https://prayer.enavasi.gr/content/χαιρετισμοι-τησ-υπεραγιασ-θεοτοκου) και να κάνουμε το Απόδειπνο (https://prayer.enavasi.gr/content/μικρό-απόδειπνο ). Σύνολον γύρω στα 35 λεπτά. Όποιος διαμαρτυρηθεί θεωρώντας τα χάσιμο χρόνον και ότι δεν τα προλαβαίνει, ας θυμηθεί πόσον χρόνον σπαταλά σε εντελώς ανούσιες καταστάσεις, κυρίως όμως να το θυμηθεί όταν χρειαστεί την βοήθεια του Χριστού, που υπάρχει 24 ώρες επί 365 ημέρες τον χρόνο. Αναφέρω δυο παραδείγματα, που έζησα :
α) σε Θεία Λειτουργία με λίγα άτομα, κάποιος κοινωνεί (άγνωστον αν ήρθε λίγο πριν την Θεία Κοινωνία) και αμέσως απομακρύνεται για να φύγει (σημειώνω ότι κάποιοι ιερείς δεν σε κοινωνούν αν δεν ακούσεις το Ευαγγέλιο). Ο ιερέας ευγενέστατα του υπενθυμίζει ότι αν δεν πει το “Δι ευχών” δεν είναι πρέπον να φύγει, για να πάρει την απάντησή του “δεν έχω χρόνο, βιάζομαι”. Μα άνθρωπε, αν δεν έχεις χρόνον για τον Θεόν, γιατί να έχει ο Θεός για σένα; ΠΩΣ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ, ΑΝΑΡΩΤΩΜΕΝΟΣ ΑΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΠΑΝ ΣΩΣΤΑ;
β) κάθομαι πάρα-πλάι από μία γιαγούλα σε Χαιρετισμούς και ψέλνει από μνήμης όχι μόνον τους Χαιρετισμούς αλλά όλη την ακολουθία (περίπου μία ώρα)! Από περιέργεια δεν δίστασα να την ρωτήσω και μου είπε ότι την ήξερε από μικρή που ζούσε στην Πόλη. “Αυτό μας κρατούσε”, είπε. Εμείς θέλουμε να πάμε στη Πόλη με ούτε 10 λεπτά προσευχή; Ευλογημένη Ευδοξία εκ Κωνσταντινουπόλεως!
Πριν θέσω ένα τρίτο θέμα, διευκρινίζω κάτι πολύ σημαντικό, που αγνοούμε οι περισσότεροι :
Η πλέον ευγενική μορφή από όσες περπάτησαν επί γης, ο Ιησούς Χριστός, σχεδόν ποτέ δεν είπε “ΜΗΝ κάνετε αυτό”, δεν μας κατέκρινε! Σαν Θεός μας χάρισε το αυτεξούσιο, την ελευθερία να κάνουμε ότι θέλουμε. Εμείς αυτό το ερμηνεύουμε με εντελώς λάθος τρόπο, γιατί ο Χριστός είπε παράλληλα “αν κάνετε αυτό ΔΕΝ θα σωθείτε”. Ήταν σαφής και κατηγορηματικός σε αυτά, είτε ο ίδιος είτε δια των Αποστόλων. Ελάχιστες φορές είπε “ΜΗΝ”, όπως για παράδειγμα αφού θεράπευσε τον παραλυτικό της Βηθεσδά, είπε «μηκέτι αμάρτανε», υπενθυμίζοντας ότι λόγω των αμαρτιών του αρρώστησε. Πάλι ρωτώ : διαβάσαμε στο Ευαγγέλιο τί δεν πρέπει να κάνουμε για να σωθούμε ή πάλι κρίνουμε εξ ιδίων; ΟΠΟΤΕ ΝΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ…
- Οι σύγχρονοι αγιασμένοι γέροντες και γερόντισες, αυτοί που “μιλούν” με τον Χριστόν, συμφωνούν απόλυτα στα τρία κύρια αμαρτήματα, που ωθούν στην ανθρωπότητα στον Γ’ΠΠ : α) σαρκικά αμαρτήματα, β) εκτρώσεις και γ) μαγεία. Δεν θα θίξω το 2ο και 3ο, ανατριχιάζω και στην σκέψη τους. Όμως το 1ο κρύβει πολλά περισσότερα από όσα θεωρούμε. Δεν συζητώ τα θέματα ομοφυλοφιλίας, που ιστορικά προκάλεσαν τεράστια ανθρώπινη καταστροφή (Κατακλυσμός Νώε, Σόδομα και Γόμορα), δεν συζητώ σεξουαλικές διαστροφές, ακόμα και εντός γάμου. Πολλοί επικαλούνται την “ελευθερία”. Να γελάσουμε ή να κλάψουμε; Παραθέτω από μία μοναδική ομιλία του μακαριστού γέροντα Αθανάσιου Μυτηλιναίου (του επονομαζόμενου και σύγχρονου Χρυσόστομου) ένα απόσπασμα (https://ethnegersis.blogspot.com/2024/04/blog-post_14.htmlΑΞΙΖΕΙ και το ηχητικό http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/omiliai_kyriakvn/omiliai_kyriakvn_559.mp3 ) :
«κάνουν κακὴ χρήση τῆς ἐλευθερίας. Λέγει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «Υμεῖς γὰρ ἐπ᾿ ἐλευθερίᾳ ἐκλήθητε, ἀδελφοί· μόνὸν μὴ τὴν ἐλευθερίαν εἰς ἀφορμὴν τῇ σαρκί, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀγάπης δουλεύετε ἀλλήλοις» [Γαλ.ε;13]. Προσέξτε ὅμως, διότι δὲν πρέπει νὰ σταθεῖ ἡ ἐλευθερία ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ Χριστὸς καὶ ἐκ φύσεως, δηλαδὴ σύμφωνα μὲ τὸ κατ᾿ εἰκόνα, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐλευθερία ποὺ μᾶς ἔδωκε μέ τὴν χάριν ποὺ ἔφερε στὸν κόσμον μὲ τὴν παρουσία Του, προσέξτε μὴ γίνει αὐτὴ ἡ ἐλευθερία «ἀφορμὴ τῇ σαρκί, ἀφορμὴ γιὰ νὰ ζήσουμε σαρκικὸν βίον· διότι δυστυχῶς, παρὰ τὴ διευκρίνιση ποὺ μᾶς κάνει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐδῶ, πάρα πολλοὶ νέοι, πάρα πολλοὶ ἄνθρωποι, μικροί, μεγάλοι, τὴν ἐλευθερία τὴν θεωροῦν ὡς ἀσυδοσία. Καὶ μάλιστα ἀκριβῶς μιὰ εὐκαιρία γιὰ σαρκικὴ ζωή. Καὶ μάλιστα μὲ κάθε τρόπο προσπαθοῦν νὰ ἀμυνθοῦν ὑπὲρ τοῦ δικαιώματος αὐτοῦ, τῆς ἐλευθερίας των, γιὰ νὰ κάνουν ὅ,τι θὰ ἤθελαν ζῶντας σαρκικὴ ζωή. Πάντως ἀπὸ μιὰ τέτοια ἀντίληψη περὶ ἐλευθερίας γεννιέται ἡ βαναυσότης, ὅταν ὑπάρχει ἡ ἀσυδοσία, γεννιέται ἡ βαναυσότης, ὁ ἀναρχισμός, τὸ ποδοπάτημα κάθε αὐθεντίας ποὺ ὑπάρχει, ἀκόμη καὶ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἐλευθερία τῶν πρωτοπλάστων ἦταν νὰ ποῦν «ὄχι» στὸν πονηρό.Καὶ ὄχι νὰ διαλέξουν ἀνάμεσα στὸν διάβολο καὶ στὸν Θεό. Δὲν ἦταν νὰ διαλέξουν. Ἀλλὰ νὰ ποῦν σὰν δυνατότητα τὸ «ὄχι» στὸν διάβολον. Αὐτὸ εἶναι ἡ οὐσία τῆς ἐλευθερίας. Εἶναι τεραστίας σημασίας τὸ μέγα αὐτὸ θέμα ποὺ χαρακτηρίζει τὸν ἄνθρωπο καὶ ποὺ λέγεται ἐλευθερία. Καὶ τὸ πῶς μποροῦμε νὰ ἐννοοῦμε τὴν ἔννοια τῆς ἐλευθερίας».
Και συνεχίζει παρακατω :
«κάνουν κακὴ χρήση τοῦ σώματός των. Πιστεύουν ὅτι τοὺς ἀνήκει. Ἀλλὰ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μᾶς λέγει στὴν Α΄κορ. 6ο κεφ. Πρὸς τὸ τέλος τοῦ κεφαλαίου στὸ 19ον χωρίον: «Καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν». Ὁμιλεῖ γιὰ τὸ σῶμα ἐκεῖ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· ποὺ τὸ παραδίδουν οἱ ἄνθρωποι στὴν ἀνηθικότητα. Λέγει: «Εἶστε ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ δὲν ἀνήκετε εἰς τὸν ἑαυτόν σας». Τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καθιστᾷ, γιατί Ἐκεῖνο ἔχει ἰδιοκτησία Του τὸ σῶμα μας, καθιστᾷ τὸ σῶμα μας κατοικητήριό Του, ναὸ δικό Του. Ἔτσι, ἀντὶ ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὸ σῶμα μας, μεταβάλλεται μὲ τὴν ἀνηθικότητα, κυριότατα, σὲ σπήλαιο λῃστῶν καὶ δαιμόνων. Ἀκόμη εἶναι ὅλα ἐκεῖνα τὰ ἡδονιστικά, ἀπὸ τὴν γαστριμαργία μέχρι τὸ οἰνόπνευμα καὶ τὸ τσιγάρο καὶ τὰ ναρκωτικά, ποὺ εἶναι τόσο διαδεδομένα στὴν ἐποχή μας, ποὺ μεταβάλλουν κυριολεκτικά, κυριολεκτικά, ὅ,τι λέει ἡ λέξις, τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ἰδίως τοῦ νέου ἀνθρώπου, σὲ κατοικητήριο τῶν δαιμόνων. Τί κρίμα! Ἀντὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἔτσι τὸ ἀνθρώπινο σῶμα γίνεται ἕνα ἐρείπιο, ἄχρηστο γιὰ ἐκεῖνον ποὺ τὸ φέρει. Γίνεται ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος, μὴ δυνάμενος πιὰ οὔτε νὰ σκεφθεῖ, οὔτε νὰ ἐργαστεῖ, οὔτε οἰκογένεια νὰ φτιάξει, οὔτε νὰ σπουδάσει, τίποτα, τίποτα, γίνεται ἕνα ἄχθος ἀρούρης, ἕνα βάρος τῆς γῆς».
Στα σαρκικά περιλαμβάνονται οι “ελεύθερες σχέσεις”. Αναρωτιέμαι πως δέχονται οι γυναίκες αυτό, να χαρακτηρίζονται “ελεύθερες”, που σχετίζεται με ελευθέρια ήθη. Δεν έχουν αντιληφθεί τον διαρκή κατήφορο, που η Νέα Τάξη Πραγμάτων (ο διαβολισμός δηλαδή) τις οδηγεί, ώστε πρόσφατα να τις εξισώνει με κλωσσομηχανές, να γεννούν παιδιά για τους “multiκώλορς”; Στην Γραφή αναφέρονται πολλά παιδιά “εκ της ελευθέρας”; Είναι δυνατόν να απαρνούνται τον τίτλον της κυρίας και να καταδέχονται τον χαρακτηρισμόν “ελευθέρα”; Αλλά και οι άντρες, που τις ωθούν εκεί, πόσον άντρες είναι; Θα πει κάποιος “όλοι σχεδόν τα έχουμε κάνει”! αλλά όταν χτυπάει δαιμονισμένα το Doomsday clock είναι καιρός να βάλουμε μυαλό, να ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ για να σωθούμε.
- Πώς είναι δυνατόν να αγνοείται η προσφορά του Χριστού, να φέρει σε ισοτιμία την γυναίκα με τον άντρα (πέραν του Χριστιανισμού δεν ισχύει αλλού), να δίνει την Ευλογία Του για την τελείωση του ζεύγους, να σε καθιστά “κυρία”, με κύρος δηλαδή και να αρκείσαι στον ρόλον της δωρεάν ελεύθερης, όταν η ελεύθερη πόρνη πληρώνεται; Σκεφτήκαμε ποτέ γιατί ο Χριστός στο πρώτο-πρώτο θαύμα ευλόγησε τον Γάμο στη Κανά; Λόγω της ευγενείας Του (όπως έγραψα πριν), για να μην μας θίξει, δεν μας είπε “ΜΗΝ κάνετε αυτό” αλλά είπε “αυτό είναι ευλογημένο”!
Σε αυτή την κατάσταση μας έφερε η κοινωνία, που πάντοτε υποδαυλίζεται από τους κακούς λογισμούς του πονηρού, που υπέσκαψε την εφαρμογή της διδασκαλίας του Χριστού περί ευλογημένου γάμου. Βγήκαν κάποιοι ακόμα και εντός Εκκλησίας, κάποιοι “κο-νάνοι” που χάιδεψαν την διάθεση των πολλών να απενοχοποιήσουν την συνείδηση τους. Μα ταλαίπωροι, μόνον ο Χριστός μπορεί να αλλάξει τον νόμον Του, κανένας ιερέας χωρίς πετραχήλι δεν μπορεί να τον αλλάξει, ούτε η μάνα (ή και ο πατέρας) για να μη χαλάσει τη ζαχαρένια του καμαριού της. Όταν ο ιερέας δεν φορά πετραχήλι, λειτουργεί με κοσμική λογική, αυτή που μας έφερε στα σημερινά χάλια, που είμαστε προ της καταστροφής του σύγχρονου α-πολιτισμού. Μόνον με το πετραχήλι ο ιερέας και σε ώρα Μυστηρίου Εξομολόγησης, θα μιλήσει το Άγιον Πνεύμα! Είπε κάποιος ιερέας έτσι ότι η ελεύθερη σχέση είναι επιτρεπτή και όχι βαρίδι για την τελική κρίση; Όσο για την μάνα δεν το συζητάμε αν έχει το δικαίωμα κρίσης αλλά έχει ανοίξει Ευαγγέλιο, για να κρίνει; Έτσι καταστρέφουν τα παιδιά τους. Παραθέτω θλίβερό παράδειγμα αγαπητού αδελφού προ αρκετών ετών :
- Τον πλησιάζει ερωτικά αξιολογότατο θηλυκό, που από ανήλικη ακολουθεί φωτισμένο γέροντα. Δεν υπάρχει τυπικό πρόβλημα για γάμο μεταξύ τους, όμως εκείνη του διευκρινίζει ότι δεν την απασχολεί. Ο αδελφός την ρωτά πως θα αντιδράσει ο πνευματικός της και εκείνη απαντά “μου έχει δώσει το ελεύθερο” (αχ! Εύα, σχολή που ίδρυσες…. δικό μου σχόλιο) και ο αδελφός πατάει την μπανανόφλουδα, βασιζόμενος στην φήμη του πνευματικού και τον λόγο της “Εύας”. Όταν μετά καιρό αναγκάστηκε από εσωτερική παρόρμηση να το εξαγορεύσει στον πνευματικό της, αυτός τους κάλεσε και τους είπε (προσέξτε ευγένεια για να μην τους θίξει,,,) :
“μου αρέσει που είστε μαζί αλλά κάντε ένα … βηματάκι (εννοώντας φυσικά τον γάμο, που με την εξομολόγηση θα ‘έσβηνε’ το αμάρτημα). Αν θέλετε να συνεχίσετε να κοινωνάτε, μπορείτε να πάτε αλλού αλλά όχι σε μένα“.
Εκείνος δέχτηκε άμεσα την προοπτική του γάμου (με την συνεπακόλουθη Θεία Ευλογία), εκείνη όχι, παρασυρόμενη από την μάνα της. Θα φρίξετε για τον λόγο άρνησης της μάνας, επειδή είχε “ελεύθερη σχέση” και αποδεχόμενη τον γάμο της κόρης θα φαινόταν άνομη. Ελεύθερη η μάνα, ελεύθερη και η κόρη! Όμως κι άλλες μάνες, ενώ τιμούν τον γάμο τους, δέχονται ή και παροτρύνουν “ελεύθερες σχέσεις” των παιδιών τους, διότι τάχα οι εποχές άλλαξαν. Γιατί κανείς δεν αναρωτιέται ποιός άλλαξε τις εποχές, ο αιώνιος Θεός ή ο παμπόνηρος διάβολος; Γιατί όλοι πέφτουν στην παγίδα, από την εποχή του μήλου της γνώσης έως το μπόλι της αθανασίας και κυρίως της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (ορίστε το σύγχρονο μήλο της Εύας); Γιατί αρνούνται την Θεία Χάρη, που μεταβάλει την πεπερασμένης διάρκειας άνομη ερωτική σχέση και με σίγουρο οδυνηρό τέλος, σε ευλογημένη πράξη με ψυχική ανάταση, που οδηγεί στην αιωνιότητα όσους αντιλαμβάνονται το Μυστήριο του Θεού; Ορίστε λοιπόν γιατί πορευόμαστε στην απόλυτη καταστροφή και αναρωτιόμαστε γιατί! ΔΙΟΤΙ ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ, όπως είπε κάποτε ο μακαριστός π.Βασίλειος Βολουδάκης.
Προσέξτε τώρα την αντίδραση της κοπέλας, που δεν δέχτηκε την προτροπήν του Χριστού, δια στόματος του πνευματικού με το πετραχήλι : παρανόησε την ευγένεια του Χριστού, ότι Του άρεσε η γενικότερη συνεύρεση, δεν μετρησε την ευγενή προτροπή Του για γάμο αλλά πιάστηκε από την ελευθερία που έδωσε ο ιερέας για Θεία Κοινωνία. Από την άλλη ο αδελφός έλεγε : “μα παντού ο Χριστός μας κοινωνεί, αφού ο ιερέας είναι εις τύπον και τόπον Χριστού, οπότε δοκιμάζει τα ανανακλαστικά μας“. Ο Χριστός δεν είπε ποτέ ότι αμαρτάνεις, παρά μόνον αφού μετανοήσεις. Απόδειξη αυτού είναι ότι όσο κι αν ρώτησε ο αδελφός τον φωτισμένο ιερέα αν αμαρτάνουν, εκείνος δεν απάντησε για να μην κάνει κατάκριση. Οπότε ο αδελφός κατέφυγε σε ακραία ρητορική για να πάρει την ποθούμενη απάντηση, ρωτώντας τον αν περνάει τα τελώνια με αυτή την κατάσταση, για να λάβει αρνητική απάντηση! Η κοπέλα πάντως δεν το κατάλαβε, απλά γιατί όπως οι περισσότεροί μας ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ, αρνούμαστε το Φως για το σκοτάδι, όπως ο Χριστός προείπε : «αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα. πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ· ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι ἐν Θεῷ ἐστιν εἰργασμένα» (Ιω.γ;19-21).
Το σιγουρο είναι ότι ο Χριστός δεν θέλησε να γεννηθεί από ελεύθερη σχέση και γυναίκα αλλά από φυσιολογική οικογένεια, έστω για τα μάτια του κόσμου αφού αδυνατούσε να αντιληφθεί την σμίξη Ουρανού και γης. Δεν επέτρεψε στη Μητέρα Του να έχει τον τίτλο της ελεύθερης, όπως και δεν Του αρέσει για καμμιά κόρη Του (αφού όλοι παιδιά Του είμαστε), αφού ζητά να γίνουμε μιμητές Αυτού και της Μητέρας Του. Γι αυτό και ευλόγησε τον Γάμο στην Κανά. Δηλαδή επιτρέπει δύο ταχυτήτων παιδιά του; Αν δεν είχε νόημα ο Γάμος, γιατί Τον ευλόγησε σαν Μυστήριο και κατέρχεται το Άγιον Πνεύμα να χαριτώσει το ζεύγος; Γιατί μια γυναίκα να αρνηθεί να γίνει κυρία (σαν την Κυρία Θεοτόκο) και καταδέχεται τον τίτλο της ελευθέρας; Γιατί ένας άντρας να υποβιβάζει αυτήν που “λέει ότι αγαπά” και να μην την τιμά σαν κυρία, φερόμενος σαν να είναι ελεύθερη, που αν ήταν ελεύθερων ηθών θα του κόστιζε; Πάλι επαναλαμβάνω την ευγένεια του Χριστού, που δεν κατακρίνει αλλά ζητά με ελευθέρα βούληση να Τον ακολουθήσουμε : «…Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι». Όστις θέλει να σωθεί! Διότι ο γάμος είναι ένας σταυρός ζωής, που πρέπει να αρθεί για να σωθούμε. Αλλιώς είμαστε ριψάσπιδες, οκνηροί και μάλλον δεν σωζόμαστε (εξαρτάται ασφαλώς και από άλλους παράγοντες αλλά ο πήχυς ανεβαίνει).
Επειδή από κάποιους κύκλους, που δεν θα κατονομάσω, περνά ο ευλογημένος γάμος σαν αποχή από σαρκική επαφή, απλά θα δώσω δυο απόψεις Αγίων. 1η του σύγχρονου Όσιου Πορφύριου, που θεωρούσε πολύ σημαντική την συζυγική επαφή και την μη κοινή ευχαρίστηση αιτία των διαστάσεων και της γκρίνιας. 2η του ιεράρχη της Πίστεως Ιερού Χρυσόστομου, που αν κάποιος σύζυγος αρνιόταν την συζυγική επαφή τον/την θεωρούσε αίτιο να στρέψει προς την πορνεία τον άλλον. Σημειώνω ότι και οι δυο ήταν μοναχοί, δεν είχαν προσωπική εμπειρία συζυγικού βίου, άρα η άποψή τους εξ Ουρανού. Ας μην αγνοούμε ότι αν οι σύζυγοι έχουν συναντίληψη των καταστάσεων, βιώνουν από την βιοτή τους τον Παράδεισο.
Όταν λοιπόν ο Χριστός μας δίνει την δυνατότητα να έχουμε με τον Γάμο και την ερωτική ευχαρίστηση (μάλιστα ευλογημένη) και παράλληλα, αλλά κυρίως την προοπτική θεώσεως, γιατί να επιλέγουμε την ελεύθερη σχέση, διακινδυνεύοντας μια θέση στον Παράδεισο; Μας ικανοποιούν λειψές καταστάσεις; Μήπως η ελεύθερη σχέση θυμίζει τη ζημιά που κάνουν οι “ελεύθερες ρίζες” στον οργανισμό;
Ασφαλώς υπάρχει και ο αντίλογος, πού θα βρεθεί το άτομο με κοινή συναντίληψη περί Χριστού. Αν δεν το βλέπουμε με τα κοσμικά μας μάτια, ας ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής μας. Μπορεί να είναι πλάι και να μην το βλέπουμε. Μα και εκεί υπάρχει ο Χριστός : «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν ἐὰν αἰτήσῃ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; καὶ ἐὰν ἰχθὺν αἰτήσῃ, μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; εἰ οὗν ὑμεῖς, πονηροὶ ὄντες, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;» (Ματθ.ζ;7-11), δηλαδή και πάλι προσευχούλα γιατί «…ὅτι χωρὶς Εμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ιω.ιε;5). Ας Του πούμε τέλος πάντων : “Εσύ έπλασες την Εύα για παρέα (και αλληλοσυμπλήρωση… μην ξεχνιόμαστε) στον Αδάμ”, οπότε χάρισέ το μου και θα το τιμήσω όπως ζητάς (σημαντικότατο)“.
Μία τελευταία επισήμανση : μην προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τις πράξεις μας, ψάχνοντας τηλεμαϊντανούς παπάδες “κο-νάνους”, που χάριν ακροαματικότητας, δημοφιλίας και αγαπουληνίασης δικαιολογούν τα πάντα, ακόμα και την ομοφυλοφιλία. Δεν θα μας κρίνουν αυτοί αλλά ο Χριστός και Αυτός μιλά υπεύθυνα με το στόμα του πνευματικού στο Μυστήριο της Εξομολόγησης, όταν φοράει το πετραχήλι, γι αυτό και θεωρείται Μυστήριο. Χωρίς πετραχήλι θα μας πει τα δικά του (όχι όλοι, υπάρχουν και άτομα υπό την διαρκή σκέπη της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος), τα κοσμικά, αυτά που καταδικάζουν κόσμο στην αιώνια κόλαση. Ακούμε αυτούς, που σε κάθε τους κουβέντα επικαλούνται τους Αγίους, αυτούς που έγιναν ηχεία Θείας Χάριτος και όχι κύμβαλα αλαλάζοντα την κοσμική άποψη, που πάντα βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με την Αλήθεια του Τριαδικού Θεού. Είναι βαρύς ο σταυρός της ιερωσύνης > https://www.brighteon.com/841b5437-5903-44fa-b150-15fc0b6f0682
Κάποιοι πάλι θα πουν για άλλους, που δεν είναι πιστοί αλλά καλοί άνθρωποι και θα σωθούν διότι είναι φιλόπονοι και ελεήμονες στον συνάνθρωπο. Σκληρή απάντηση : θα σωθείτε σεις επειδή θα σωθεί αυτός; Αλλά και πάλι ποιός προκαταβάλει την κρίση του Χριστού, παριστάνοντας τον θεό; Απαντώ όμως και θεολογικά : όταν οι μαθητές ρώτησαν τον Κύριο, ποιός μπορεί να σωθεί, Εκείνος είπε : «(ουδείς) … τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ.ιη;27). Θυμάμαι που έγραψε κάποιος αδελφός πρόσφατα από τους Χαιρετισμούς : «ισαρίθμους γαρ τή ψάμμω ωδάς, αν προσφέρωμέν Σοι, Βασιλεύ Άγιε, ουδέν τελούμεν άξιον, ων δέδωκας ημίν», αλλά πόσοι διαβάζουν τους Χαιρετισμούς καθημερινά ή το έχουν εμπεδώσει;
► Ο Χριστός μας προόρισε να κατακυριεύσουμε την γη, πνευματικά κινούμενοι να αναλάβουμε την εξουσία του κόσμου από τον σατανά και κλείνοντας την παράγκα του να καταθέσουμε σαν μετανοημένοι άσωτοι στα πόδια του Ύψιστου τα κλειδιά του αισθητού κόσμου, τα κλειδιά του εγωισμού μας, ώστε άξια να επιστρέψουμε στο αρχαίο και αιώνιο κάλλος μας, όπως προοριστήκαμε.
Ίσως πλάτυασα το θέμα αλλά είναι πολύ φλέγον. Όλα για την πρόκριση, έτσι δεν κάνουν και οι ομάδες για τα κοσμικά θέματα, στα πνευματικά δεν θα κοπιάσουμε; Τελικά ήμουν εκτός θέματος : δεν ανάφερα πως ΔΕΝ θα σωθούμε, όπως ο τίτλος, αλλά πως ΘΑ σωθούμε … δεν πειράζει, καλύτερα.
Συγχωρήστε με αν πάτησα κάλους, μπορεί να πάτησα και τους δικούς μου (πού ξέρετε;), αλλά δεν επιτρέπεται στο παρά μισό να δείχνουμε την αδιαφορία όπως στην εικόνα (σε άλλο θέμα αναφέρεται αλλά είναι ενδεικτική της αποποίησης των ευθυνών μας, κάτι σαν τον Κούλη)
Με αδελφικό ενδιαφέρον να σωθούμε όλοι
Καλό υπόλοιπο στάδιο Τεσσαρακοστής
ΥΓ – https://www.brighteon.com/087aa869-fe3c-4fea-9cd6-5149a928d462
