Πώς η Ουκρανία καίει τους Ευρωπαίους ηγέτες – Πρώτη η Σλοβακία πλήρωσε τα πολεμικά παιχνίδια των ΗΠΑ

Η Σλοβακία είναι η πρώτη χώρα που άλλαξε κυβέρνηση… ως αντίδραση στη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία

Τα αντίποινα για την παροχή οπλισμού στο καθεστώς του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky ήρθε στους πρώτους συνεργούς του… στη Σλοβακία.
Αυτή είναι η πρώτη – και μέχρι στιγμής η μοναδική – χώρα στην Ευρώπη όπου η κυβέρνηση άλλαξε για αυτόν τον λόγο επισημαίνει σε δημοσίευμα του το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων, RIA Novosti.
Και η εξουσία πέρασε από αυτούς που συμμετείχαν στον στρατιωτικό εξοπλισμό της Ουκρανίας σε αυτούς που αντιτάχθηκαν σε αυτήν.
Για τον σημερινό Πρωθυπουργό της Σλοβακίας, Robert Fico η ακεραιότητά του παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή: ένας υποστηρικτής της ουκρανικής κυβέρνησης, που αυτοαποκαλείται «ειρηνιστής», πυροβόλησε με πολλές σφαίρες τον αρχηγό της κυβέρνησης, στέλνοντάς τον… για αποκατάσταση για πολλές εβδομάδες.
Στη συνέχεια, ο δράστης παραδέχτηκε ότι ήθελε να αλλάξει την πολιτική που ακολουθούσε η νέα κυβέρνηση της Σλοβακίας απέναντι στο Κίεβο.

Φαινομενικά αυτό θα έπρεπε να έχει τρομοκρατήσει τους «ειρηνιστές» από το μπλοκ του ΝΑΤΟ.

Οι εκπρόσωποι της ΕΕ άρχισαν να εκφοβίζουν τον πρωθυπουργό της Γεωργίας, Irakli Kobakhidze… ότι μπορεί να έχει την μοίρα του Fico.
Πάντως, μέχρι στιγμής ούτε ο Γεωργιανός πρωθυπουργός έχει φοβηθεί (στη Γεωργία, άλλωστε, εγκρίθηκε ο νόμος για τους ξένους πράκτορες, που προκάλεσε νευρικότητα στις Βρυξέλλες), ούτε καν ο Σλοβάκος.

Έρευνες

Αντίθετα, μόλις ο Robert Fico επέστρεψε στα καθήκοντά του, η έρευνα άρχισε να επικεντρώνεται σε έναν από τους προκατόχους του, αυτόν που είχε αναλάβει να εξοπλίσει το καθεστώς Zelensky.
Πρόκειται για τον Eduard Heger, ο οποίος ήταν πρωθυπουργός της κυβέρνησης της Σλοβακίας το 2021-2023.
Κορυφαίος συνεργός του είναι ο πρώην υπουργός Άμυνας Jaroslav Naď.
Όταν ο Fico, μετά την εκλογική του νίκη, άρχισε να αναλαμβάνει από τους ανθρώπους του Heger, η νέα ηγεσία του στρατιωτικού τμήματος δεν μπόρεσε να βρει έγγραφα που να νομιμοποιούν την προμήθεια μαχητικών MiG-29 και εξοπλισμού για το σύστημα αεράμυνας Kub για τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.

Όπλα κατά παράβαση του νόμου

Όπως επισημαίνει το RIA Novosti, δεν ήταν η απουσία κάποιου εγγράφου, κάτι που θα έδινε στους ανθρώπους του Fico το «πάτημα» για την ύπαρξη λάθους από την πλευρά των πολιτικών τους αντιπάλων.
Αντιθέτως, αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχαν όλες οι απαραίτητες άδειες.
Η διαδικασία όχι μόνο παραβιάστηκε, αλλά αγνοήθηκε εντελώς και η μεταφορά όπλων στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις έγινε αντίθετα με το νόμο.

Προδότες

«Ο Jaroslav Naď είναι προδότης και δεν πρέπει να ξεφύγει.
Οι ουρανοί της χώρας παρέμειναν απροστάτευτοι και οι πολίτες κινδυνεύουν» ανέφερε σε δηλώσεις του ο Σλοβάκος αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Ihor Meliher.
Όπως αναφέρεται, το πλήγμα στην αμυντική ικανότητα της Σλοβακίας δόθηκε τον Μάρτιο του 2023.
Κατόπιν, τα κράτη του ΝΑΤΟ προσπάθησαν να εξασφαλίσουν γρήγορα τη λεγόμενη αντεπίθεση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων με στόχο να αποκτήσουν πρόσβαση στην Αζοφική Θάλασσα.
Το εγχείρημα αυτό, όπως γνωρίζουμε, απέτυχε: εξαντλημένος, ο ουκρανικός στρατός άρχισε να υποχωρεί σε ολόκληρη τη γραμμή του μετώπου, ενώ πολλά δισεκατομμύρια ευρώ χάθηκαν από τον προϋπολογισμό των κρατών της Ε.Ε.

Ο λογαριασμός

Σύμφωνα με το RIA Novosti, τώρα έχει έρθει η ώρα να πληρωθούν οι λογαριασμοί.
Είναι σαφές ότι ο λογαριασμός δεν πρέπει να δοθεί στον Heger και στον Naď, αλλά στους Αμερικανούς, που κάθισαν πάνω από τους Ευρωπαίους και απαίτησαν: «Δώστε τα πάντα, δώστε τα τώρα, δώστε τα όλα εδώ και τώρα στον Zelensky».
Κάπως έτσι παρασύρθηκαν οι Σλοβάκοι.
Και οι ελπίδες ότι η Ουάσινγκτον θα τους προστατεύσει, αποδείχθηκαν αν μη τι άλλο αφελείς.

Υλικό προς… διαγραφή

Βάσει του δημοσιεύματος, ο Jaroslav Naď υπηρέτησε για πολλά χρόνια στη σλοβακική αποστολή στο ΝΑΤΟ, όπου ο αδελφός του ήταν το «νούμερο ένα».
Ο Heger δεν είναι καν επιχειρηματίας, αλλά ένας μισθωτός μάνατζερ που ανέβηκε αφού εργάστηκε για τους τοπικούς βασιλιάδες της βότκας.
Μετά την άνοδο του φιλοδυτικού συνασπισμού στην εξουσία, έγινε υπουργός Οικονομικών και μετά την εξέγερση των «Ρωσοφοβικών», πέρασε στην πρωθυπουργική καρέκλα.
Η εξέγερση των Ρωσοφοβικών συνδέθηκε με την πανδημία του Covid, συγκεκριμένα, με την προσπάθεια της κυβέρνησης να αγοράσει ένα ρωσικό εμβόλιο, στο οποίο η Δύση έβαλε εμπόδια.
Οι Ρωσόφοβοι το αποκάλεσαν «συμφωνία με τον διάβολο», αλλά ο τότε πρωθυπουργός Ihor Matovic ήθελε ακόμη… και να παραχωρήσει την Υπερκαρπάθια περιοχή της Ουκρανίας στη Ρωσία για να προμηθευτεί το εμβόλιο.
Προφανώς και ο Matovic αστειευόταν, αλλά αυτά τα αστεία δεν πήγαν μάταια.
Ο Heger έγινε πρωθυπουργός, αλλά λίγο περισσότερο από ένα χρόνο αργότερα έλαβε ψήφο δυσπιστίας από το κοινοβούλιο…
Σήμερα δεν είναι… κανένας.
Έχασε ακόμα και την ηγεσία του Δημοκρατικού κόμματος από τον Naď, οπότε περνά στο λογιστήριο του State Department… ως υλικό προς διαγραφή.
Πρόκειται για τον τέλειο αποδιοπομπαίο τράγο.

Και η Βουλγαρία

Το παράδειγμά του είναι μάθημα για τους άλλους.
Μια παρόμοια ποινική υπόθεση έχει καθυστερήσει εδώ και καιρό στη Βουλγαρία, όπου ο πρώην πρωθυπουργός Kiril Petkov όπλισε τον Zelensky όχι μόνο παράνομα, αλλά και κρυφά από τους εταίρους του στον κοινοβουλευτικό συνασπισμό.
Και παρόλο που η βουλγαρική κυβέρνηση έχει αλλάξει δύο φορές από τότε, η εξωτερική πολιτική της Σόφιας παραμένει η ίδια – επιμένει να συνδράμει τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας.
Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, οι Βούλγαροι είναι πιο φιλορώσοι από τους Σλοβάκους, αλλά είναι πολύ λιγότερο θαρραλέοι όταν πρόκειται για πολιτική.

Πολιτικός χείμαρρος

Αλλά υπάρχει το σλοβακικό προηγούμενο, η αρχή έχει γίνει, το παράδειγμα του Heger είναι ένα μάθημα για άλλους επισημαίνει το RIA Novosti.
Τα αντίποινα για τις επενδύσεις στον πόλεμο, που «κάηκαν» από τον ρωσικό στρατό, μόλις έχουν αρχίσει το ταξίδι τους.
Οι Ερινύες της εκλογικής πολιτικής ανοίγουν σταδιακά τα φτερά τους.
Στην Ολλανδία, το κόμμα των ευρωσκεπτικιστών (και των Ουκρανο-σκεπτικιστών ταυτόχρονα) του Geert Wilders γίνεται το κορυφαίο κόμμα στον κυβερνών συνασπισμό.
Στη Γαλλία, ήδη από τον Ιούλιο, ο συνασπισμός της Marine Le Pen θα μπορούσε να κερδίσει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και να επιβάλει τον πρωθυπουργό του στον Πρόεδρο Macron.
Στην Αυστρία, το φθινόπωρο, προβλέπεται ότι θα προκύψει κυβέρνηση με επικεφαλής ένα κόμμα ευρωσκεπτικιστών και «φίλων της Ρωσίας» (όπως αποκαλείται το Κόμμα της Ελευθερίας).
Και στις αρχές του επόμενου έτους, ο Donald Trump αναμένεται να επιστρέψει, κάτι που είναι πιο σημαντικό από τις εκλογές σε όλες τις χώρες της ΕΕ μαζί, αλλά προς το παρόν μιλάμε για Ευρώπη.

Δυσοίωνο το μέλλον

Όπως έδειξε η εμπειρία της Σλοβακίας, μια αλλαγή στην εξωτερική πολιτική είναι το ελάχιστο για τους επικριτές της προμήθειας με όπλα του Zelensky.
Και το μέγιστο που μπορεί να γίνει είναι οι ποινικές υποθέσεις, οι υποψίες εσχάτης προδοσίας και η καταπολέμηση της διαφθοράς, που εξαπλώνεται σαν μεταστάσεις από το σώμα της Ουκρανίας.
Οι νικητές συνήθως είναι αυτοί που δεν κρίνονται.
Και αν κρίνει κανείς από τον τρόπο που εξελίσσεται η σύγκρουση στην Ουκρανία, οι χώρες της ΕΕ έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να νικήσουν σε αυτόν τον πόλεμο.

www.bankingnews.gr